Habib Munzir al Musawa bercerita:
Saya dulu turut membersihkan rumah guru saya (Habib Umar bin hafidz), membantu membawakan sandalnya, terus mendekati beliau agar jika beliau perlu sesuatu saya adalah budaknya yang paling dekat yang siap diperintah.
Saya dulu turut membersihkan rumah guru saya (Habib Umar bin hafidz), membantu membawakan sandalnya, terus mendekati beliau agar jika beliau perlu sesuatu saya adalah budaknya yang paling dekat yang siap diperintah.
Terus saya menempel Guru Mulia saya sampai beliau masuk ke rumahnya larut malam. dan sebelum
beliau keluar menuju shalat subuh di masjid, saya sudah berdiri mematung
di depan pimtu beliau dengan penuh kerinduan,
atau sambil duduk. Begitu beliau keluar saya segera menyalaminya dan
menjadi ajudannnya sampai masjid. Demikian yang paling sering saya
lakukan.
Selepas orang-orang banyak berkumpul di kediaman beliau saya
diam saja duduk tanpa hajat. Masing-masing orang mengemukakan hajatnya
dan minta doa, saya diam saja menatap beliau sambil menikmati indahnya
wajah beliau dan gerak gerik beliau. Jika gelas air minum beliau mulai
kosong saya maju mengambilnya dan memenuhinya kembali kecuali jika
beliau mengatakan cukup, saya mundur lagi bagai ajudan yang siap menerima
perintah.
Maka suatu ketika
Maka suatu ketika